Η διαχρονική προβληματική της Ελληνικής Οικονομίας: Το Έλλειμμα του Εμπορικού Ισοζυγίου

Γράφει ο Νίκος Βούστρος

Μια από τις σημαντικές παραμέτρους της Ελληνικής Οικονομίας που δεν έχει υπογραμμιστεί αρκετά στο δημόσιο διάλογο των τελευταίων ετών, είναι το Έλλειμμα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών.

Το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών είναι το άθροισμα του εμπορικού ισοζυγίου, του ισοζυγίου των υπηρεσιών, των εισοδημάτων και των μεταβιβάσεων της χώρας για ένα έτος. Με άλλα λόγια, είναι το αποτέλεσμα των συναλλαγών της χώρας με το εξωτερικό.

Το σημαντικότερο βέβαια συστατικό του ισοζυγίου αυτού  είναι το εμπορικό ισοζύγιο, το οποίο σε μια απλοποιητική περιγραφή θα λέγαμε ότι είναι το καθαρό αποτέλεσμα των εξαγωγών τις χώρας μείον τις εισαγωγές.

Δυστυχώς, μετά από έρευνα και ανάλυση των επίσημων πρωτογενών δεδομένων, όπως αυτά παρουσιάζονται από την Ελληνική Στατιστική Αρχή [http://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SFC02/-], ανακαλύπτουμε ότι το αποτέλεσμα αυτό ήταν και είναι αρνητικό, πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση της Ελληνικής Οικονομικής Κρίσης, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής, τουλάχιστον μέχρι και το τέλος του 2016, οπότε και υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία.

Αυτό σημαίνει ότι όλη η ρητορική που αναπτύχθηκε τον καιρό της κρίσης ότι την οικονομική δυσπραγία έφεραν οι δανειστές και τα μέτρα τους – τα οποία φυσικά και δεν ελήφθησαν με σκοπό την ανάταξη της οικονομίας αλλά την προστασία των ιδίων των δανειστών – δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα…

Τι δείχνουν τα δεδομένα

Τα δεδομένα της τελευταίας δωδεκαετίας, δείχνουν ότι:

  • Όλο το διάστημα 1/1/2004 – 31/12/2016, οι εισαγωγές μας ήταν πάντα πολύ υψηλότερες από τις αντίστοιχες εισαγωγές
  • Όλο το διάστημα 1/1/2004 – 31/12/2016, υπήρχε πολύ μεγάλο εμπορικό έλλειμμα, το οποίο οδηγεί σε αναγκαστικό δανεισμό για την κάλυψη του
  • Η κορύφωση των προβληματικών επιδόσεων ήταν το 2008 με εμπορικό έλλειμμα πάνω από 44,3 δισ. (!!!)
  • Η οικονομική κρίση και για το λόγο αυτό, σε συνδυασμό και με άλλους λόγους και παράγοντες, εσωτερικούς, ευρωπαϊκούς και διεθνείς, ήταν απολύτως αναπόφευκτη.
  • Τα μέτρα μετά το 2008 δεν έχουν αποδώσει απολύτως τίποτα, παρά τη συγκράτηση των ελλειμμάτων, αυτά παραμένουν σε αρνητικό αποτέλεσμα.
  • Τα 18 δισ. (!) εμπορικό έλλειμμα του 2016 υπογραμμίζουν εμφατικά την όλη δομική και βαθειά προβληματική της οικονομίας, μετά από χρόνια “διορθωτικών” μέτρων πολιτικής αλλά και αλλεπάλληλες πολιτικές αλλαγές.
  • Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι βαθύτατα δομικό και απαιτεί ακόμα περισσότερες σκληρές θυσίες και πλήρη αλλαγή στη νοοτροπία της παραγωγής και της κατανάλωσης
  • Η αποτυχία των πολιτικών που εφαρμόστηκαν από το 2004 μέχρι σήμερα, είναι κάτι παραπάνω από παταγώδης.
  • Δεν υπάρχουν ούτε εύκολες συνταγές, ούτε μαγικές λύσεις…
  • Ο “εξαγωγικός προσανατολισμός” και η “παραγωγική αναδιάρθρωση”, έτσι …γενικώς και αορίστως δεν πρόκειται να λύσουν κανένα πρόβλημα…

Τα συμπεράσματα της έρευνας μας δεν δείχνουν ευχάριστα αλλά πάντως, προσφέρουν μια αδιαμφισβήτητη ανάγνωση της πραγματικότητας, τέτοια ώστε να μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε πως όσοι αρθρώνουν σήμερα στη χώρα δημόσιο λόγο, οικονομολόγοι και πολιτικοί, “περί άλλων τυρβάζουν”.

Ν.Β.